சிறுகதை நூல் வெளியீட்டை முன்னிட்டு நேர்காணல்: ‘தனிமைத்தான் எனது ஆத்மப்பூர்வமான ஊக்கியாகும்- கே.பாலமுருகன்’

கேள்வி: உங்களின் பின்புலனைப் பற்றி சில வார்த்தைகள் ?

கே.பாலமுருகன்: கெடா மாநிலத்தில் பிறந்து இங்கேயே ஆசிரியரராகப் பணியாற்றி வருகிறேன். இதுவரை இலக்கியம், கல்வி என 17 நூல்கள் எழுதியுள்ளேன். தற்சமயம் மாணவர்களுக்கும் ஆசிரியர்களுக்கும் நாடெங்கும் சிறுகதை எழுதும் பயிலரங்கை வழிநடத்தி வருகிறேன். இலக்கியத்தில் இதுவரை ஆறு விருதுகள் கிடைத்துள்ளன.

 

கேள்வி: எழுதியே ஆக வேண்டுமென்ற எண்ணம் எப்போது தோன்றியது ?

கே.பாலமுருகன்: ஆசிரியர் பயிற்சிக் கல்லூரியில் படித்துக் கொண்டிருந்தபோது வாசிப்பின் மீது தீராத ஆர்வமும் ஈடுபாடும்  உண்டாகின. அங்கிருந்துதான் சில மாதங்களில் எழுத வேண்டும் என்ற  உள்ளுணர்வும் ஏற்பட்டது. கல்லூரியில் நடந்த சிறுகதை போட்டிகளில் பங்கெடுத்து பரிசுகளும் பெற்றேன். இப்படித்தான் என்னுடைய எழுத்துப் பயணம் தொடங்கியது எனலாம். அடுத்து, நான் எழுத வேண்டும் எனத் துடிப்புடன் இருந்த காலத்தில் மலேசியாவில் நடக்கும் சிறுகதை போட்டிகளில் பங்கெடுத்து சிறந்த பரிசுகளைப் பெற்று கொண்டிருந்த அண்ணன் யுவராஜன் மனத்தை இலக்கியம் நோக்கி நகர்த்திச் செல்ல அவர் அவரையறியாமலேயே  ஒரு தூண்டுகோளாக அமைந்திருந்தார்.

 

கேள்வி: தொடர்ந்து எழுத ஊக்கியாக இருந்தது எது ?

கே.பாலமுருகன்: தனிமை என்றுத்தான் சொல்ல வேண்டும். என் சுபாவமோ அல்லது என் பலவீனமோ அல்லது எனக்கு வாய்க்கும் சூழ்நிலைகளோ தெரியவில்லை. ஆனால், தனிமைப்படுத்தப்படுவேன் அல்லது தனிமையாகிவிடுவேன். எழுத்துலகிலும் நான் அப்படித்தான். ஆதலால், என் இருப்பை நிலைநிறுத்திக் கொள்ள மற்றவர்களைவிட எனக்குத்தான் கட்டாயம் அதிகமாக இருந்தது. ஓர் எழுத்தாளன் எழுத்தின் ஊடாகத்தான் தன்னை வெளிப்படுத்திக் கொள்ள முடியும். ஆக, தனிமைத்தான் எனக்கு ஆத்மப்பூர்வமான ஊக்கியாக இருக்கிறது என்றே சொல்லலாம். மேலும், சில சமயங்களில் நான் சந்திக்கும் மிக முக்கியமான எழுத்தாளர்களின்  ஒருசில வார்த்தைகள் என்னை உற்சாகப்படுத்தியிருக்கின்றன. அவற்றுள் சுவாமி பிரம்மாநந்த சரஸ்வதி, எழுத்தாளர் சீ.முத்துசாமி, மேனாள் தேர்வு வாரிய அதிகாரி திரு.பி.எம்.மூர்த்தி,  எழுத்தாளர் ஜெயமோகன், பாண்டியன், மணிஜெகதீசன், திரு.பெ.தமிழ்செல்வன் ஐயா, தலைமை ஆசிரியர் திரு.அ.ரவி, எனக்குப் போதித்த விரிவுரைஞர்கள், இன்னும் பலர்  அடங்குவர். எழுத்துலகில் என்னுடன் பல சமயங்களில் பயணித்து இப்பொழுது தொடர்பில் இல்லாத அல்லது தொடர்பில் இருக்கும் பலரும் ஏதோ ஒரு சந்தர்ப்பங்களில் ஊக்கமளித்துள்ளார்கள் என்றுத்தான் சொல்ல வேண்டும். எல்லாவற்றையும் தாண்டியும் நான் தனியன் தான். கூட்டத்தில் ஒருவனாக தனித்து நிற்கின்றேன்.

 

கேள்வி: எழுத்துப் பயணத்தில் மறக்க முடியாத அனுபவங்களைச் சொல்லுங்கள் ?

கே.பாலமுருகன்: எனக்கு வாய்த்த இந்த எழுத்தென்பதே எனக்கு என்றுமே மறக்க முடியாத அனுபவத்தின் ஊற்றுத்தான். இந்த ஊற்றுலிருந்து வெளிப்படும் யாவுமே எனக்குள் ஒரு வற்றாத அனுபவக் கிடங்கை உருவாக்கிவிட்டுள்ளது. ஆகையால், எதனையும் தனித்துச் சொல்லத் தெரியவில்லை. இருப்பினும், இரண்டுமுறை தமிழ்நாட்டிற்கு எழுத்தாளர்களைச் சந்திக்க மட்டுமே போயிருந்தபோது நான் சந்தித்த மனிதர்கள், செலவிட்ட பொழுதுகள் என்றுமே என் எழுத்துலக சூழலில் இனிமையான நினைவுகளாக இருக்கும். மேலும், என் முதல் நூலைத் தங்கமீன் பதிப்பகம் சிங்கப்பூரில் வெளியீடு செய்த போது எனக்குண்டான மகிழ்ச்சியை இன்றளவும் மறக்க முடியாது.

 

கேள்வி: நல்ல எழுத்து என்றால் என்ன எனக் கேட்கப்பட்டால் உங்கள் பதில் என்ன ?

கே.பாலமுருகன்: இன்றைய டிஜிட்டல் காலத்தில் நூல் பிரசுரிப்பது சாதாரணமாகிவிட்டது. ஆகவே, நம் கைக்கு வந்து சேரும் அனைத்துமே நல்ல எழுத்தா என்கிற விமர்சனப்பூர்வமான கேள்வி தேவை என்றே கருதுகிறேன். காலத்தைத் தாண்டியும் ஒருவனால் அல்லது ஒரு சமூகத்தால் மீண்டும் மீண்டும் வாசிக்கப்படும்; விமர்சிக்கப்படும்; ஏதோ ஒருவகையில் காலம் தாண்டி வாழும் படைப்புகளே நல்ல எழுத்து என நான் புரிந்து கொள்கிறேன்.

கேள்வி: இதுதான் உங்கள் முதல் சிறுகதை நூலா?

கே.பாலமுருகன்: இது என்னுடைய மூன்றாவது சிறுகதை தொகுப்பு. முதலில் பாரதி பதிப்பகம் மூலம் நண்பர் சிவா பெரியண்ணனும், எழுத்தாளர் நவீனும் இணைந்து என்னுடைய முதல் சிறுவர்களுக்கான சிறுகதை வழிகாட்டி நூலை வெளியீட்டார்கள். அடுத்து, வல்லினம் பதிப்பகத்தில் ‘இருளில் தொலைந்தவர்களின் துர்கனவுகள்’ வெளியீடு கண்டது. எழுத்தாளர் ஷோபா சக்தியின் வழியாக அந்நூல் ஆஸ்ட்ரோலியா வரை சென்றது குறிப்பிடத்தக்கது. அங்கிருந்து ஒரு வாசகர் விமர்சனக் கட்டுரையும் எழுதி எனக்கு அனுப்பியிருந்தார். அவ்வகையில் வல்லினம் பதிப்பகத்தையும் வல்லினம் நண்பர்களையும் நன்றியோடு நினைவுக்கூற வேண்டியுள்ளது. இப்பொழுது, தோழி பதிப்பகம் எனது சிறந்த சிறுகதைகளைச் சிரத்தையெடுத்து அடையாளம் கண்டு வெற்றிகரமாக வெளியீடு செய்கிறது. அதற்கு யுவராஜன் அவர்களுக்கும் கவிஞர் தோழிக்கும் நன்றி சொல்லியாக வேண்டும்.

 

கேள்வி: இறந்தகாலத்தின் ஓசைகள் தொகுப்பின் பின்புலன் என்ன ?

கே.பாலமுருகன்: கடந்தாண்டு நானும் சு.யுவராஜன் அவர்கள் சேர்ந்து இத்தொகுப்பிற்கான சிறுகதைகளைத் தேர்ந்தெடுக்கத் தொடங்கினோம். சிறுகதைகள் பொறுத்தவரையில் சு.யுவராஜன் மிகவும் கறார்த்தனமான விமர்சனம் கொண்டவர். அவருடைய சிறுகதை வாசிப்பு அவருடைய வாசிப்பு இரசனையை மேம்படுத்தியிருந்தது. ஆகவே, இந்தத் தொகுப்பிற்கான என்னுடைய சிறுகதைகளைத் தேந்தெடுப்பதில் எந்தச் சமரசமும் இல்லாமல் இருவரும் செயல்பட்டோம். அப்படிக் கிடைக்கப்பெற்ற என்னுடைய வாழ்நாளில் நான் எழுதிய மிகச் சிறந்த ஒன்பது சிறுகதைகள் இத்தொகுப்பில் இடம்பெற்றுள்ளன. அவற்றுள் ஒரு சிறுகதை கொஞ்சம் அமானுஷமாகவும் பிரிவேக்கத்தின் ஆழத்தை மர்மமான முறையிலும் வெளிப்படுத்திய கதையாகும்.

 

கேள்வி: புதிதாக நல்ல படைப்புடன் எழுதும் புதியவர்கள் உள்ளனரா ? அவர்களைப் பற்றி.

கே.பாலமுருகன்: கூலிம் தினகரன் இளம்வயதிலேயே மிகவும் மேம்பட்ட வாசிப்பும் சிந்தனை முதிர்ச்சியும் உள்ளவராகக் காண்கிறேன். அவர் நிறைய எழுதும்போதுதான் அவருக்கான தளத்தைக் கண்டடைய முடியும் என நினைக்கிறேன். மேலும், சுங்கை பட்டாணி ஆசிரியர் பயிற்சிக் கல்லூரியில் பயிலும் அர்விந்த் என்கிற மாணவர் ஒருவரை என்னால் அடையாளம் காண முடிகிறது. அவருடைய எழுத்தில் இன்னும் ஆழமும் முதிர்ச்சியும் தேவை என்றாலும் அவருடைய வாசிப்பின் மீது எனக்கு மிகுந்த நம்பிக்கை உண்டு. நான் எப்படி வாசிப்பினூடாக என்னையும் என் எழுத்தையும் கண்டடைந்தேனோ அதே போல இன்று அர்விந்த் குமார் வாசிப்பின் மீது தீராத காதலுடன் இருப்பதைப் பார்க்கும்போது நம்பிக்கையும் எதிர்ப்பார்ப்புகளும் கூடுகின்றன. தொடர்ந்து எழுதி வரும் உதயகுமாரி, கங்காதுரை, முனிஸ்வரன் குமார் போன்றவர்களும்  மேலும் நிறைய எழுதி எழுதி சிறுகதை சூழலில் தனக்கான வலுவான இடத்தை உருவாக்குவார்கள் என நம்புகிறேன்.

 

கேள்வி: அடுத்த உங்களின் திட்டங்கள் ?

கே.பாலமுருகன்: இவ்வாண்டு தோழி பதிப்பகம் மூலம் இச்சிறுகதை நூலும் சென்னையில் மோக்லி பதிப்பகத்தின் வழியாக ஒரு சினிமா கட்டுரை நூலும் வெளிவந்தன. இனி, அடுத்தாண்டு ஒரு நாவல் எழுதும் திட்டமுண்டு. இலங்கை படைப்பாளிகளின் சிறுகதை விமர்சன நூலையும் கொண்டு வரத் திட்டமுண்டு. அடுத்து, நாடெங்கிலும் உள்ள சிறுவர்களைச் சந்தித்து அடுத்த தலைமுறையில் சிறந்த படைப்பாளிகள் உருவாகச் செயல்பட வேண்டும் என்கிற திட்டமும் உள்ளது.

 

கேள்வி: நூல் வெளியீடு குறித்த தகவல்கள்.

கே.பாலமுருகன்: வருகின்ற ஆகஸ்ட் 19ஆம் திகதி சுங்கை பட்டாணி ‘பாலி மண்டபத்தில்’ இறந்தகாலத்தின் ஓசைகள் சிறுகதை நூல் வெளியீடும் கூலிம் தியான ஆசிரமத்தின் தோற்றுனர் தவத்திரு சுவாமி பிரம்மாநந்த சரஸ்வதியின் ‘தனியன்’ வேதாந்த கட்டுரை நூல் அறிமுகமும் மாலை மணி 6.00க்கு நடைபெறவிருக்கின்றது. கெடா மாநில கல்வி இலாகாவின் மொழித்துறை துணை இயக்குனர் திரு.பெ.தமிழ்செல்வன் அவர்கள் இந்நிகழ்ச்சிக்குத் தலைமை தாங்கவிருக்கிறார். நாட்டின் மூத்த எழுத்தாளர் சீ.முத்துசாமி அவர்கள் நூல் விமர்சன உரையை வழங்கவிருக்கிறார். மேலும், கூடுதல் சிறப்பம்சமாக கோலா மூடா/யான் மாவட்டத்தில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட சில தமிழ்ப்பள்ளி மாணவர்களுக்கு நடத்தப்பட்ட சிறுகதை எழுதும் போட்டிக்கான பரிசளிப்பு அங்கமும் இடம்பெறவிருக்கின்றது.

கேள்வி: இத்தொகுப்பிலுள்ள சிறுகதைகள் எந்த வகையில் சமூகத்தின் கவனத்தை ஈர்க்கும் என நினைக்கிறீர்கள்?

கே.பாலமுருகன்: கண்டிப்பாக இத்தொகுப்பு இதுவரை சிறுகதை தொகுப்புகளில் கையாளப்படாத ஒருசில சிறப்பம்சங்களைக் கொண்டிருக்கும். வாசிக்கும்போது அல்லது நூல் வெளியீட்டுக்குப் பிறகு அவை வாசகர்களாலும் விமர்சகர்களாலும் முன்னெடுக்கப்படும் என நினைக்கிறேன். குடும்பத்திற்குள்ளும் சமூகத்திற்குள்ளும் கண்டுகொள்ளப்படாத ஒரு வாழ்வை இக்கதைகள் மிகவும் நூதனமாகவும் கூர்மையாகவும் உங்களுடன் பேசும் என நம்பிக்கையோடு கூறுகிறேன். இலக்கியத்தின் மீது ஆர்வமுள்ளவர்கள், தமிழின் மீது அன்புடையவர்கள், அதற்கும் மேல் இளம் தலைமுறை எழுத்தாளர்களின் முயற்சிகளைப் பாராட்ட விரும்புபவர்கள் தவறாமல் இந்நூலை வாங்கி ஆதரிக்கும்படி கேட்டுக் கொள்கிறேன்.

 

நேர்காணல்: சு.காளிதாஸ்

 

‘இறந்தகாலத்தின் ஓசைகள்’ சிறுகதை தொகுப்பில் இருக்கும் என் சிறுகதைகள் பற்றி ஒரு பார்வை

வருகின்ற 19 ஆகஸ்டு 2017 மாலை 6.00 மணிக்குச் சுங்கை பட்டாணியில் தோழி பதிப்பகத்தால் வெளியிடப்படும் என்னுடைய ‘இறந்தகாலத்தின் ஓசைகள்’ சிறுகதை தொகுப்பிலுள்ள ஒவ்வொரு சிறுகதைக்கும் ஒரு பின்னணியும் வரலாறும் உள்ளன. அவற்றை இக்கட்டுரையில் மீட்டுணர்கிறேன்.

இத்தொகுப்பிற்கான சிறுகதைகளைத் தேர்ந்தெடுக்கும் போது நானும் சு.யுவராஜன் அவர்களும் எந்தச் சமரசமும் இல்லாமல்தான் செயல்பட்டோம். தேவையற்றதாக அவர் கருதிய இரண்டு சிறுகதைகளை இத்தொகுப்பிலிருந்து நீக்குவதற்கு நான் எந்த மறுப்பும் தெரிவிக்கவில்லை. நம்மை விட நம் சிறுகதைகளின் மீது கூர்மையான பார்வையுடையவர்கள் நம் வாசகர்களும் விமர்சகர்களும் தான்.

அவ்வகையில் மீதி உள்ள 10 சிறுகதைகளும் ஒவ்வொரு காலக்கட்டத்திலும் என்னை ஒரு சிறுகதையாளனாகச் சமூகத்தாலும் அமைப்புகளாலும் சக எழுத்தாளர்களாலும் அடையாளம் காட்டியவை என்றே சொல்லலாம். இத்தொகுப்பிலுள்ள அத்தனை சிறுகதைகளுக்கும் அம்முக்கிய த்துவம் உள்ளது. 2007ஆம் ஆண்டு தொடங்கி 2014ஆம் ஆண்டு வரை எழுதப்பட்ட இவ்வனைத்து சிறுகதைகளும் காலத்தைத் தாண்டியும் நினைவுக்கூறப்படுவதற்கும் பேசப்படுவதற்கும் அச்சிறுகதைகளின் யதார்த்தமும் வாழ்வியலின் மீது அவை கவிழ்ந்து கிடக்கும் ஆழமும் முக்கியம் என்றே எழுத்தாளர் சீ.முத்துசாமியும், சு,யுவராஜனும் எப்பொழுதும் சொல்லிக் கொண்டிருப்பார்கள்.

  1. பேபி குட்டி

2014ஆம் ஆண்டில் ஜெயமோகன் மலேசியாவிற்கு வந்துபோன பிறகு உடனே எழுதிய சிறுகதை. எனது வலைத்தலத்தில் பதிவேற்றம் செய்திருந்தேன். இலக்கியத்தின் தீவிர வாசகரான சுவாமி பிரம்மானந்த சரஸ்வதி தொடங்கி எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் வரை அனைவராலும் பாராட்டுப் பெற்ற சிறுகதையாக அது சட்டென தொய்ந்துகிடந்த என் சிறுகதை உலகைத் தூக்கி நிறுத்தியது என்றே சொல்லலாம். வெகுநாட்கள் இடைவெளிக்குப் பிறகு எழுதப்பட்ட இச்சிறுகதை என்னை மீண்டும் எனக்கு மீட்டுக் கொடுத்ததாகவே அடையாளம் காண்கிறேன். அதோடுமட்டுமல்லாமல் மின்னல் வானொலியில் சிறுகதை பிரிவில் இரண்டு முறை இச்சிறுகதை ஒலிபரப்பப்பட்டு மலேசிய வாசகர்களின் கவனத்தை ஈர்த்தது என்றே சொல்ல வேண்டும்.

  1. அலமாரி

2008ஆம் ஆண்டில் மக்கள் ஓசை பத்திரிகையில் பிரசுரமான சிறுகதை. அவ்வாண்டின் மலேசியத் தமிழ் எழுத்தாளர் சங்கத்தின் மாதாந்திர சிறுகதை தேர்வில் சிறந்த சிறுகதையாகத் தேர்வானது குறிப்பிடத்தக்கது. மேலும், என்னை முதலில் நல்ல சிறுகதை எழுத்தாளனாக அடையாளம் காட்டிய சிறுகதையாக இதனையே பலரும் குறிப்பிட்டார்கள். எனது ஆசிரியர் பயிற்சிக் கல்லூரி விரிவுரையாளர்கள் திரு.ப.தமிழ்மாறன், திரு.அ.பன்னீர் செல்வன், திரு.ந.பாஸ்கரன், அமரர் திரு.அர்மம் ராஜூ, எழுத்தாளர் பொ.சந்தியாகு மேலும் அக்காலக்கட்டத்தில் வாசித்த பலர் இச்சிறுகதையைச் சிலாகித்துப் பேசினர். சிறுகதை உலகில் எனக்கு ஏற்பட்ட ஒரு பெரும்திறப்பாக ‘அலமாரி’ சிறுகதையைக் குறிப்பிடலாம். அதோடுமட்டுமல்லாமல் ‘பண்புடன்’ கூகள் குழுமம் நடத்திய சிறுகதை போட்டியிலும் இக்கதை சிறந்த சிறுகதையாகத் தேர்வாகி பரிசையும் பெற்றது.

  1. இறந்தகாலத்தின் ஓசைகள்

2009ஆம் ஆண்டில் எழுதப்பட்ட இச்சிறுகதை கெடா மாநிலத் தமிழ் எழுத்தாளர் இயக்கம் நடத்திய சிறுகதை போட்டியில் முதல் பரிசைப் பெற்றது. அப்பொழுது அப்போட்டிக்கு நீதிபதியாக இருந்த மறைந்த மூத்த எழுத்தாளர் திரு.ரெ.கார்த்திகேசு அவர்கள் இச்சிறுகதையை மலேசிய நவீன இலக்கியத்தின் பாய்ச்சலாகக் கருதுவதாகக் குறிப்பிட்டிருந்தார். தனிப்பட்ட முறையிலும் இச்சிறுகதையின் இருண்மையும் மொழியும் அப்பொழுது மிகவும் புதியதாகத் தோன்றியதாக என்னிடமும் சீ.முத்துசாமி ஐயாவிடமும் விமர்சனப் பார்வையாக வெளிப்படுத்தியிருந்தார். ஒரு மூத்த இலக்கிய விமர்சகரிடமிருந்து கிடைக்கப்பெற்ற அத்தகைய ஊக்கமிக்க விமர்சனம் இச்சிறுகதையினாலேயே சாத்தியமானது.

  1. வீட்டைத் தொலைத்தவர்கள்

2012ஆம் ஆண்டு தினக்குரல் பத்திரிகையில் பிரசுரமான கதை. அப்பொழுது அப்பத்திரிகையின் ஞாயிறு பதிப்பாசிரியராக இருந்த திரு.ராஜசோழன் அவர்களால் பாராட்டுப் பெற்று பிரசுரத்திற்குத் தேர்வானது. இச்சிறுகதை என் தாத்தாவை நினைத்து எழுதப்பட்டவை. நேரடியான அனுபவத் தாக்கத்திலிருந்து உருவான சிறுகதை இது.

  1. பாட்டி வீட்டில் ஒரு கிணறு இருந்தது

இச்சிறுகதை 2011 ஆண்டில் எழுதப்பட்டு தமிழ்நாட்டின் ‘வார்த்தை’ இதழில் பிரசுரமானதாகும். இதுவும் ஓர் உண்மை சம்பவத்திலிருந்து கிளர்ந்தெழுந்த சிறுகதையே. வயோதிகர்களின் வாழ்க்கை எப்படிச் சிதைவுக்குள்ளாகி தூக்கியெறியப்படுகிறது என்பதன் கொடூரத்தைச் சொல்ல வேண்டும் என்பதற்காக எழுதப்பட்ட சிறுகதை. எழுதி முடித்த நாளில் உறங்காமல் ஏற்பட்ட தவிப்பு இன்னமும் ஞாபகத்தில் இருக்கிறது.

  1. நடந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்

மலேசியத் தேசிய பல்கலைக்கழகத்தின் 2007ஆம் ஆண்டு தேசிய அளவில் நடந்த சிறுகதை போட்டியில்  எனக்குப் முதல் பரிசினைப் பெற்று கொடுத்த சிறுகதை. அப்போட்டிக்கு நீதிபதியாகப் பணியாற்றிய டாக்டர் முல்லை இராமையா அவர்கள் சிறுகதையின் யதார்த்த பாணியையும் சிறுகதையில் பாவிக்கப்பட்டிருக்கும் வாழ்க்கையை வேறு கோணத்தில் அவதானிப்பு செய்யும் மொழியையும் பாராட்டிப் பேசினார்.

 

  1. உறங்கிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்

மலேசியத் தேசியப் பல்கலைக்கழகத்தின் சிறுகதை போட்டியில் 2008ஆம் ஆண்டு இரண்டாம் நிலை பரிசைப் பெற்ற இச்சிறுகதை என் வாழ்வில் நான் கண்டு தாண்டி வந்த சில பாட்டிகளைப் பற்றியதாகும். இதே சிறுகதை தமிழ்நாட்டின் ‘யுகமாயினி’ இதழில் பிரசுரம் கண்டது குறிப்பிடத்தக்கதாகும்.

 

  1. செல்லம்மா பாட்டியின் மரணத்திற்கு வந்தவர்கள்

இச்சிறுகதை 2013ஆன் ஆண்டு எழுதப்பட்டு எனது சொந்த வலைத்தலத்தில் பிரசுரமானது. மரணம் குறித்து சமூகம் பொதுமனங்கள் எப்படி இரட்டை வேடங்களை அணிந்து கொள்கிறது என்பதைப் பற்றிய சிறுகதையாக இடம்பெற்றுள்ளது.

 

  1. லாந்தர் விளக்கும் காட்டேரிப் பாதையும்

இச்சிறுகதை 2015ஆம் ஆண்டில் எழுதப்பட்டு ‘திண்ணை’ இணைய இதழில் பிரசுரம் கண்டது. நான் முதன் முதலில் எழுத வந்த காலங்களில் என் படைப்புகளைப் பிரசுரித்தது ‘திண்ணை’ இணைய இதழ்தான். அங்குப் பிரசுரமான கவிதைகளைத்தான் சிங்கை பாலு மணிமாறன் ஒரு நூலாகத் தொகுத்தார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

 

  1. பாட்டியின் தோள் துண்டு

இச்சிறுகதை எனக்கு மிகவும் நெருக்கமான சிறுகதையாகும். 2010ஆம் ஆண்டில் எழுதப்பட்டு மக்கள் ஓசை பத்திரிகையிலும், பின்னர் 2012ஆம் ஆண்டில் வல்லினம் இணைய இதழிலும் இச்சிறுகதை பிரசுரமாகிக் கவனிக்கவும் பட்டது. சீ.முத்துசாமி மிகவும் சிலாகித்துப் பேசிய இச்சிறுகதை நண்பர் ஒருவரின் தயாரிப்பில் ஒரு குறும்படமாகவும் இயக்கப்படவிருப்பதை இங்கே அறிவிக்கிறேன்.

மேற்கண்ட பல சிறுகதைகளை வாசித்துக் கருத்துரைத்த எழுத்தாளர் மஹாத்மன் அவர்களுக்கும் அ.பாண்டியன் அவர்களுக்கும் நன்றி.

  • கே.பாலமுருகன்

 

திரை ஒப்பீட்டு விமர்சனம்: நிபுணன் vs துருவங்கள் பதினாறு

கொலை, கொலை தொடர்பான விசாரணை என்கிற போக்கில் தமிழ்ப்படங்கள் நிறைய வந்துள்ளன. குறிப்பாக, யுத்தம் செய் சமீபத்திய திரைவரிசையில் முதன்மை வகிக்கிறது. கொரிய மொழியில் வெளியான ‘Memories of murder’ படத்திற்குப் பிறகு வந்த தமிழ்ப்படங்களில் ‘யுத்தம் செய்’ படத்தில் மட்டுமே பெரியளவு தாக்கத்தையும் புதிய கதைச்சொல் முறையையும் கவனிக்க முடிந்தது.

 

  1. கொலையைக் கண்டறிதல்

கொலை தொடர்பான படங்களை மூன்று வகைகளில் புரிந்து கொள்ளலாம். ஒன்று ஒரு கொலையை அல்லது கொலை செய்தவனை நோக்கி விசாரணை பாணியிலேயே முழுப் படமும் நகர்ந்து இறுதியில் அக்கொலைக்காரனையும் அவன் கொலை செய்ததற்கான நியாயங்களையும் முன்வைக்கும். இதுபோன்ற படங்களில் படத்தின் இறுதி காட்சிகளில்தான் யார் கொலைக்காரன் எனத் தெரிய வரும். அப்படித் தெரிய வரும்போது அது நமக்கு அதிர்ச்சியாக இருக்க வாய்ப்புண்டு. அது படத்தின் இறுதியில் ஒரு திருப்பத்தைக் கொடுத்து பார்வையாளனைத் தாக்கம் செய்யும் உத்தி. இவ்வகை உத்தி முறையில் கொலையைக் கண்டறிய முயல்பவனின் பார்வையில் கதை நகர்ந்து போகும். அக்கதையில் கொலையைக் கண்டறியும் காவல்துறையைச் சேர்ந்தவரோ அல்லது துப்பறிவாளரோ அல்லது கொலை செய்யப்பட்டவரின் நெருங்கிய உறவோ படத்தின் கதாநாயகனாக இடம் பெறுவர். யுத்தம் செய் படத்தில் கொலையைத் தேடிப் போகும் சேரன் கதாநாயகராகச் சித்தரிக்கப்பட்டிருப்பார்.

 

  1. கொலை செய்தல்

இன்னொரு வகையான படங்கள் கொலையைச் செய்பவனின் மனோநிலையில் அல்லது அவனுடைய பார்வையில் கதையை நகர்த்திச் செல்லும். இவ்வகை படங்களில் கொலைக்காரன் யார் என்று சொல்லப்பட்டு ஆனால், அவன் கொலை செய்யும் காரணத்தை மட்டும் படத்தின் இறுதியில் சொல்லப்படும். சில படங்கள் அக்கொலைக்காரன் நியாயங்களோடு கொலை செய்தாலும் சமூக விழுமியங்கள் பொருட்டு சட்டத்திற்கு முன்பாகத் தண்டனை பெறுவதாகக் கதை முடியும். அபூர்வ சகோதரர்கள், சிவப்பு ரோஜாக்கள் போன்ற படங்களை இவ்வகையில் சேர்க்கலாம். அதே போல சில படங்கள் கொலைக்காரனான கதாநாயகன் தன் கொலைகளுக்கு நியாயம் கற்பித்து இறுதியில் சட்டத்தில் சிக்காமல் காப்பற்றப்படுவதாக முன்வைக்கப்பட்டிருக்கும். கமல் நடித்த ‘இந்தியன்’, ‘பாபநாசம்’ போன்ற படங்களை இவ்வகையில் சேர்க்கலாம்.

 

  1. கொலையை மர்மமாக்குதல்

ஆரம்பத்தில் நான் சொல்லியிருந்த ‘Memories of murder’ என்கிற கொரிய படம் கொலைகளை மட்டுமே நோக்கி நகரும் ஆனால் கடைசிவரை யார் கொலைக்காரன் என்பதைக் காட்டாது. கொலைகள், கொலைகள் தொடர்பான விசாரணை என காவல்துறையினரின் பார்வையில் முழுக் கதையும் நகர்ந்து இறுதியில் கையறுநிலையில் முடிந்துவிடும். கடைசிவரை அக்கொலைக்காரனையும் அக்கொலைகள் தொடர்ந்து நடப்பதற்கான காரணங்களையும் முன்வைக்காது. கொலை என்றால் சமூகத்தின் பொதுபுத்தி இரண்டு விசயங்களை நோக்கி கேள்விகள் கேட்கும். யார் கொலைக்காரன், ஏன் அக்கொலை செய்யப்பட்டது? என்கிற கேள்விகளை நோக்கியே மனம் வந்து சேரும். ஆனால், அக்கேள்விகளுக்கான பதில் இல்லையென்றால் ஒரு சமூக பொது மனம் அமைதி கொள்ளாது. அப்படிப்பட்ட  சில படங்கள் பார்வையாளனின் அமைதியைக் களைக்கச் செய்யும் வகையில் சில விநோதமான வழக்குகளை முன்வைத்து நகரும்.

கொலையைப் பற்றிய நினைவுகளோடு அதுபோன்ற படங்கள் உண்மை என்பது ஓர் இருள் எனச் சொல்லிச் செல்லும். இவ்வகை படங்கள் தமிழ்ப்பட இரசிகர்களுக்கு அதிர்ச்சியை உண்டாக்கலாம். காலம் காலமாக ஒவ்வொரு கொலை தொடர்பான படங்களும் இறுதியிலாவது யார் கொலைக்காரன் என்றும் ஏன் கொலை செய்யப்பட்டது என்றும் சொல்லிவிடும். அப்பொழுதுதான் பார்வையாளன் திருப்தி அடைவான். ஆனால், 1950களில் ஜப்பானிய தலை சிறந்த இயக்குனரான அகிரா குரோசோவாவின் இயக்கத்தில் வெளிவந்த ‘ரஷமோன்’ படம் உட்பட ஒரு கொலையை நோக்கிய படமாக இருந்தாலும் அப்படத்திலும் யார் கொலைக்காரன் ஏன் கொலை நிகழ்த்தப்பட்டது என்கிற கேள்விகளுக்கு நான்கு கோணங்களில் பதில்களைச் சொல்லிவிட்டு முடிவைப் பார்வையாளனிடம் விட்டுவிட்டு முடிந்துவிடும். இதுபோன்ற அசாத்தியமான கதைச்சொல் முறைகள் மாற்றுமொழிப் படங்களில் இடம்பெற்றுள்ளது குறிப்பிடத்தக்கது.

 

நிபுணன் – துருவங்கள் பதினாறு

மேலே குறிப்பிட்டதைப் போன்று நிபுணன் படம் முதல் வகையைச் சேர்ந்ததாகும். கொலைகளை நோக்கியும் கொலைக்காரனை நோக்கியும் விசாரணை பாணியில் செல்லும் கதை. ஆனால், கதைச்சொல் முறைமை மிகத் தொடக்கத்தில் கையாளப்பட்ட உத்தியாகும். இறுதியில் யார் கொலைக்காரன் என்றும் ஏன் கொலை செய்யப்பட்டது என்றும் சொல்லப்பட்டு வழக்கமான முறையில் முடிகிறது.

ஆனால், இப்படத்தில் உள்ள சில திருப்பங்கள் நம்மால் யூகிக்க முடியாததாகும். அவற்றுள் கொலைக்காரன் அடுத்த கொலைகள் பற்றி தகவல்களை அல்லது குறிப்புகளை ‘puzzle’ போல வழங்கியிருப்பதும் விசாரணை செய்யும் அதிகாரி (கதாநாயகன்) அக்குறிப்புகளைக் கொண்டு இரகசியங்களை உடைப்பதைப் போலவும் காட்டியிருப்பது பல ஆங்கிலப் படங்களில் பார்த்து சலித்த உத்தியாகும். தமிழில் அது ஒரு தாக்கத்தை உருவாக்க வாய்ப்புண்டு. கொலை தொடர்பான படங்களில் மக்கள் எதிர்ப்பார்ப்பது திருப்பங்களைத்தான். அவ்வகையில் நிபுணன் படத்திலுள்ள திருப்பம், கொலைக்காரன் இறுதியில் கொலை செய்ய நினைப்பது அக்கொலைகளை விசாரிக்கும் கதாநாயகனைத்தான் எனத் தெரிய வரும்போது அது எதிர்ப்பார்க்கப்படாத திருப்பமாகக் கதையில் பலம் சேர்க்கிறது. அடுத்து, கொலைக்காரனை அவன் பிறரைக் கொலை செய்த பாணியிலேயே கொலை செய்துவிட்டு, கொலைக்காரன் இன்னும் அகப்படவில்லை எனக் கதாநாயகன் பொதுமக்களிடம் அறிவிக்கிறார். அக்கொலைக்காரனின் பெயரைக் கொண்டு காவல்துறை சில தீயவர்களை அழிப்பதாக்க் கதை முடிகிறது. கொலைக்காரனைக் கண்டறிந்த காவல்துறை அதிகாரி அக்கொலைக்காரனைக் கொன்றுவிட்டு அவர் அதிகாரப்பூர்வமான கொலைக்காரராக மாறுகிறார். கொலைக்காரனின் கொலைக்கு நியாயம் கற்பிக்கப்படவில்லை. ஆகவே, அவனைக் கொல்வதையும் அவனைப் போன்று சமூகத்திற்கு அச்சமூட்டும் தீயவர்களைக் கொல்வதையும் படம் நியாயத்துடன் நிறுவி முடிகிறது.

நிபுணன் கொலையை விசாரிக்கும் பாணியில் துருவங்கள் பதினாறு படத்தை விட சிறப்பாக அமைந்திருந்தது. ரகுமானைவிட அர்ஜூன் விசாரணையில் உயிர்ப்பாக வந்து நிற்கிறார். ரகுமானிடம் நிதானமும் யதார்த்தமும் தெரிந்தன. ஆனால், அர்ஜூன் கதைக்கேற்ற அதே பரப்பரப்பிற்கு நிகரான நடிப்பை வழங்கியதால் கதையில் உள்ள சில பலவீனங்களைத் தாங்கிப் பிடித்துள்ளார். அதே போல கொலையை நோக்கி சென்றடையும் இடத்திலும் கொலையைச் சுற்றி பின்னும் மர்ம வலைகளிலும் துருவங்கள் பதினாறு தமிழ்த்திரைப்பட வரலாற்றில் புதிய கதைச்சொல் முறையைப் பதித்திருக்கிறது என்றுத்தான் சொல்ல வேண்டும். நான் தொடக்கத்தில் சொன்ன கொரிய படத்தினைப் போல கொலையை நோக்கி ஒரு சூட்சமமான இடத்தை நோக்கி நகர்ந்து ஆனால், முடிவடையும்போது எதிர்ப்பார்க்காத தருணத்தில் நின்று பார்வையாளனை வியக்கச் செய்கிறது. அந்த வியப்பை நிபுணன் வழங்கத் தவறிவிட்டது என்றுத்தான் சொல்ல வேண்டும்.

துருவங்கள் பதினாறு ஒரு கொலைக்காரனை நோக்கி நம்மை இழுத்துச் செல்கிறது. விசாரணையில் அக்கொலைக்காரனை நோக்கிய தேடல்களும் கேள்விகளும் எழுந்த வண்ணமே உள்ளன. நம் மனம் அக்கொலைக்காரனைச் சித்தரித்துக் கொண்டே இருக்கும் வகையில் திரைக்கதை அமைக்கப்பட்டிருக்கும். ஆனால், கதை அத்தகையதொரு கொலைக்காரனே இல்லை என்பதாகப் படம் முடியும். அவை திட்டமிட்டக் கொலைகளும் அல்ல, ஒரு தற்செயலான விபத்து என்பதாக முடியும். தமிழ்த்திரை இரசிகர்களுக்கு துருவங்கள் பதினாறு உருவாக்கிய தாக்கம் இன்னும் சில ஆண்டுகள் போனாலும் மீளாது. அதே போல, ரகுமானுடன் உரையாடிக் கொண்டிருக்கும் ஒரு மர்ம நபர் யார் என்று சொல்லும் இடமும் நம்மை அதிர்ச்சியில் ஆழ்த்தி ஒரு கணம் தத்துவார்த்தமான புள்ளியில் படம் கரைந்து முடிந்து விடுகிறது. இதுவரை கொலை தொடர்பான படங்களில் கொலையை விசாரிப்பதிலும் கொலைக்கான நியாயங்களை முன்வைப்பதிலும் மட்டுமே கவனம் செலுத்தி வந்திருக்கும் படங்களின் வரிசையில் துருவங்கள் பதினாறு ஒரு மாற்று முயற்சியாக்க் கருதப்படுகிறது.

நிபுணன் சில முக்கியமான திருப்பங்களினாலும் அர்ஜூன் அவர்களின் முதிர்ச்சியான நடிப்பாலும் சிறந்து இருப்பினும் வழக்கமான ஒரு கொலை தொடர்பான படமாகவே நின்று விடுகிறது. ஆனால், துருவங்கள் பதினாறு திரைப்படம், கொலையும் கொலைக்காரனும் கரைந்து கொலை ஒரு தத்துவார்த்தமான இடத்தில் விரிந்து நினைவுகளாக முடிகிறது. இத்தகைய விநோதமான அனுபவத்தை துருவங்கள் பதினாறு வழங்கியிருக்கிறது.

 

  • கே.பாலமுருகன்